محبت، فهم، ایمان، آزادی

گاهی انسان باوری به تکرارِ معجزه می یابد معجزه یِ سبزِ هر لحظه نو زیستن و در آغوشی نامیرا شکوفاییدن! محبت، فهم، ایمان، آزادی...

آیا صدایِ فریاد و اعتراض تواند قبحِ تهاجم را به متهاجمش گوشزد کند آرامشی را که در نهفتگیش با صدایی نابهنجار رنگِ فریاد می یابد   همچنان به کوچه می نگرم راهِ شنیدنش تنها باز است چون پنجره مفهومِ زیبایِ دیدن را  حصارگونه محو می نماید نه تنها به بیرون بلکه درون نیز بی روح است دیوار ها!   اینگونه است دراین هنگام هنگامه ی اضطراب به بیرون پای گذارده ام شاید چونان دنیا که سفری در پیش است من نیز رهسپارِ سفرِ رهایی و آرامش را  توانم در تنِ رنجور از خستگیِ ایام در توانم کشید   نترسیدن از مرگ مرا از هراسِ درد می رهاند و هیچ سفری برای نه تنها تنِ در بند کشیده ام بلکه دیده ام دور و دست نایافتنی نیست   هویت در ماورایِ هستی ام رنگی نیافته   هویتِ جاودانه یِ شکوفه ای را خواهانم رنگ را، اندیشه را، نور را، گرمی و تابشِ مهر و ماه را  و دانسته یا ندانسته هر مهری تابش ماهگونه را سرانجام در پی خواهد داشت   اکنون در لحظه یِ اکنون به بودنم می اندیشم مفهومی که با هر دردی که داری و داشتی تداومِ خود را از دست نمی تواند دادن مفهومِ زندگی را  چونانکه زندگی رایافتنِ بی مرزگونه خواهم دانستن و به مرزهایِ نا گشوده قدم خواهم گذاردن + نوشته شده در  شنبه بیستم آبان ۱۳۹۶ساعت 14:16&nbsp توسط مُخاژِه  |  محبت، فهم، ایمان، آزادی...ادامه مطلب

چند وقتی است که به آسمانِ پرستاره یِ بالایِ سرمان ننگریسته ایم آسمانی که بسیار حرف دارد برای ما آسمانی که هر جایِ جهان آن را همان طوری که ما می بینیم نظاره گر هستند   کارِ ما فقط گله از اطرافیان، گله ار وضعِ موجودِ خودمان و نه تنها تلاشی برای دگرگونه بودن و نگریستنی خود محوربار است   در خلوتِ تنهایی خود راه به جایی نبرده ایم اگر هم داریم بدان سمت و سو می رویم گاه کیفیت کنترلی و ماجراوار ادامه دادن مان اصولی حرکت نمی کند همراه با انعطاف ولی پیوسته وار   خلوت و سکوت شب ها را بسیار دوست می دارم این گونه است که شب بیداری را هم همچنان دوست می دارم   ولیکن محکومیم به هم زیستن، هم زیستنی که بعضی وقت بدانگونه نیست که خواهانشیم + نوشته شده در  سه شنبه بیست و سوم آبان ۱۳۹۶ساعت 21:31&nbsp توسط مُخاژِه  |  محبت، فهم، ایمان، آزادی...ادامه مطلب

سنگفرش هایِ اتاق، طاقتِ ابرو خم کردن پیشِ تنِ خسته ام را پیدا نخواهند کرد چشم و گوشی نه آنچنان که کاملا خاموش   بنگر و لحظه ای را تامل کن به اندوهی که در پسِ از هر لحظه است و شکوهی که در پی بارِ اندوه، با اوست بی چون و چرا بی حسِ مات ماندن   آنچنان که می بینیم و می شنویم عمل کرده ایم ای کاش که اینگونه می نبودیم نه اینکه آریِ ننگ وار بصورتِ آگاه و از پیش، طراحی کرده باشیم سعی + نوشته شده در  سه شنبه بیست و سوم آبان ۱۳۹۶ساعت 21:32&nbsp توسط مُخاژِه  |  محبت، فهم، ایمان، آزادی...ادامه مطلب

زندگی به شادمانی می گذرد جای غمی نیست وقتی دلخوشی و بی هیچ خیال و با وبالِ خاطر عمر را گذران می کنی بسا که غم هایِ روزگارهامان هم جایی برای آرام و با وبالِ خاطر زیستن برامان به یادگار می گذارد آن گونه که تمتع خیالش ماندگارتر می ماند + نوشته شده در  سه شنبه بیست و سوم آبان ۱۳۹۶ساعت 21:34&nbsp توسط مُخاژِه  |  محبت، فهم، ایمان، آزادی...ادامه مطلب

گل بگفتا ها و رفتا گاه گاه                                               دیده بگشوده فی المقامات الکبریا تسبح الجاوید ای گل مردی و باقی مانده ای                          بس که مستی تو بکردی در زمین پندِ پیران می گوید این تا بیاموزند زین                                    بی ادب، بی هنر، بی عقل ها من مستم و مستیم نی است از خُم                                    هستم مستم تا جهان هست نیست نیم   + نوشته شده در  سه شنبه بیست و سوم آبان ۱۳۹۶ساعت 21:40&nbsp توسط مُخاژِه  |  محبت، فهم، ایمان، آزادی...ادامه مطلب

براستی که زندگی مکانیست برای فراگرفتن "آن مایه ز دنیا که خوری یا پوشی            معذوری اگر در طلبش می کوشی باقی همه رایگان نیرزد هشدار                    تا عمر گرانبها بدان نفروشی" اما آنچه حایز اهمیت است این است که آیا چیزهایی را که می آموزیم به گرانقیمتی چیزی است که در بهای آن، پرداخته ایم یا نه؟ + نوشته شده در  سه شنبه بیست و سوم آبان ۱۳۹۶ساعت 21:42&nbsp توسط مُخاژِه  |  محبت، فهم، ایمان، آزادی...ادامه مطلب

شاید زندگی از دیدِ بسیاری مانند الماس بودن نبوده باشد لیکن چه احساسِ ظریف و دلپذیری است و چه بسا ماندن ها، رفتن ها و شدن هاست که به این گونه شدن می انجامد   می دانم که می توانم نه که فقط به ظرافت و شفافیتِ الماسی گرانبها بلکه به خوش تراشی و زیباییِ تندیسِ تراشیده از عقیقی از جنسِ وجودِ زیبایم باشم   دوست می دارم سراسر بخشش باشم نه آنگونه که آنچه را که دارم، یافته ام و بارورکرده ام در اختیار و هدیه به دیگری قرار ندهم   و می دانم آنگونه شکوفا می شوم که در آرامشِ خودیافته و تنها غوطه ور باشم محیطِ آرام را می توان یافت تا آنچه را می خواهی در مدتِ محدودش یافت کنی   از کوششی که برای یافتنِ خود می کنم نباید از بذلِ توجه به آنچه در آن تحصیل می کنم فروگذارم چنانچه مطالعه، تحقیق و کار در این زمینه لازمه ی آن است و دست بر نمی دارم از یافتن، شکل دادن و پروراندنِ هنرِ خودم تا آنجا که چنان دیدنی و گفتنی شود که از دیدن و شنیدنش غرقِ لذت شوم و این لذت راهی برای باورِ خود و پیش رفتنم را باشد + نوشته شده در  سه شنبه بیست و سوم آبان ۱۳۹۶ساعت 21:50&nbsp توسط مُخاژِه  |  محبت، فهم، ایمان، آزادی...ادامه مطلب

---

محبت، فهم، ایمان، آزادی...

---

محبت، فهم، ایمان، آزادی...